Hz. İbrahim de Allah’ın özel yardımıyla hanif olmuştur

 Hz. İbrahim de hanifliği Allah’ın özel yardımıyla bulmuştur. Haniflik ona da buldurulmuştur. O da hanif oldurulmuştur. Birilerinin şöyle bir iddiası var: Hanifliği aklederek kendisi bulan tek kişi Hz. İbrahim’dir. Bu birileri, bu bedbahtlar kendilerinin nasıl hanif oluverdiklerini bile bilmeyen bu zümre buradan yola çıkarak özellikle Hz. Muhammed’e bu mevzuda laf sokuyorlar. Şimdi ayetlere bakalım.

(EN'AM SURESİ / 74-81)

Hani İbrahim, babası Azer'e (şöyle) demişti: "Sen putları ilahlar mı ediniyorsun? Doğrusu, ben seni ve kavmini apaçık bir sapıklık içinde görüyorum."  Böylece İbrahim'e, -kesin bilgiyle inananlardan olması için- göklerin ve yerin melekûtunu gösteriyorduk.

Allah İbrahim Peygamberimize göklerin ve yerin melekutunu gösteriyordu. Özel, ekstra, takviye bir yardımla doğrular Hz. İbrahim’e de gösteriliyordu. Hz. İbrahim kavminin putlara sapmasının büyük bir yanlışlık olduğunu akledebiliyordu. Putlara tapmanın yanlışlığını sezmişti ve bu minvalde tepki ortaya koymuştu. Ama yanlışın yada yanlışların ne olduğunu bilmek doğrunun ne olduğunu bilebilmek anlamına gelmiyordu. Özel yardım işte tam burada devreye girmeliydi.

Hz. İbrahim de elçiliğe böylece hazırlanmalıydı.

Hiçbir insan pat diye, birdenbire, aniden Resul olamaz. Resul olabilmek için düşünen, araştıran, soruşturan bir zihne sahip olmak önşart. Yoksa postacıdan farkı kalmazdı peygamberlerin. Getirdiği mesajın içeriğini kavrayamayan ve o mesajı uygulamak aciz zavallı insandan peygamber olur mu hiç? Çölde ebleh ebleh gezen bir bedeviye gelmiyor elçilik görevi. Elçilik görevini icra edebilecek özellikte olanlara veriliyor bu kutsal görev. Daha doğrusu bu görevi alacak olanlar ezelde belirlendiği için dünyada da bu göreve onları hazırlayacak şartlar karşılarına çıkarılıyor.

Allah İbrahim’e yerlerin ve göklerin melekutunu gösterirken, Allah’ın bu özel yardımı sürerken, bu olağandışı durumun eşliğinde Hz. İbrahim yıldıza, güneşe, aya bakıyor ve sorguluyor. Yoksa birilerinin iddia ettiği gibi kendi kendine bu faaliyetin içine girmiyor. Evet bu gerçeği üstteki ayetin devamı olan şu ayetlerden anlıyoruz.

Gece, üstünü örtüp bürüyünce bir yıldız görmüş ve demişti ki: "Bu benim rabbimdir." Fakat (yıldız) kayboluverince: "Ben kaybolup-gidenleri sevmem" demişti. Ardından ay'ı, (etrafa aydınlık saçarak) doğar görünce: "Bu benim rabbim" demiş, fakat o da kayboluverince: "Andolsun" demişti, "Eğer Rabbim beni doğru yola erdirmezse gerçekten sapmışlar topluluğundan olurum."   Sonra güneşi (etrafa ışıklar saçarak) doğar görünce: "İşte bu benim rabbim, bu en büyük" demişti. Ama o da kayboluverince, kavmine demişti ki: "Ey kavmim, doğrusu ben sizin şirk koşmakta olduklarınızdan uzağım."  "Gerçek şu ki, ben bir muvahhid olarak yüzümü gökleri ve yeri yaratana çevirdim. Ve ben müşriklerden değilim."

Bu ayetlerden anlıyoruz ki Hz. İbrahim’e yapılan özel yardım olumlu netice vermiştir. Ve Hz. İbrahim kendisine ilah olarak tanıtılanları yada İlah olarak vasfedilebilecek şeyleri sorgulamaya başlıyor. Düşünüyor, sorguluyor ve bu ilahların sahte olduğunu buluyor. Yanlış olanları birer birer eleyerek doğru olanı Allah’ın izni ve yardımıyla buluyor.

Allah’ın bu konudaki yardımını şöyle de düşünebilir miyiz acaba? Bir sınav düşünelim. Soruların cevapları çoktan seçmeli olsun. Bu çoktan seçmeli sınav yönteminde cevap şıklarından en az bir tanesinin doğru olması mecburidir. Bu doğru cevabı sınavı hazırlayanın oraya koyması gerekir. Allah da doğru cevabı diğer şıklar içine dahil etmiştir. Yardımın bir anlamı da bu olsa gerek.

Ve sonra Hz. İbrahim kavmine de bu gerçeği anlatmaya başlıyor. Mücadelesi start alıyor.

Kavmi onunla çekişip-tartışmaya girdi. Dedi ki: "O beni doğru yola erdirmişken, siz benimle Allah konusunda çekişip-tartışmaya mı girişiyorsunuz? Sizin O'na şirk koştuklarınızdan ben korkmuyorum, ancak Allah'ın benim hakkımda bir şey dilemesi başka.

Ayetten anlıyoruz ki Hz. İbrahim doğru yola kendiliğinden erişmemiştir. Onu da doğru yola=hanifliğe eriştiren Yüce Allah’tır.

Rabbim, ilim bakımından her şeyi kuşatmıştır. Yine de öğüt alıp-düşünmeyecek misiniz?"  "Hem siz, Onun haklarında hiç bir delil indirmediği şeyleri Allah'a ortak koşmaktan korkmazken, ben nasıl sizin şirk koştuklarınızdan korkarım? Şu halde 'güvenlik içinde olmak bakımından' iki taraftan hangisi daha hak sahibidir? Eğer bilebilirseniz."   

ALLAH HZ. MUHAMMED'İ DE  DE HZ. İBRAHİM GİBİ DALALETTEN HİDAYETE SEVKETTİ

Satır Aralarını Okumaya Devam.

En’am 77. Ay'ı doğarken görünce, "Budur benim Rabbim!," dedi. Batınca da, "Rabbim bana doğru yolu göstermezse dalalette olanlardan olurum," dedi.

Felemma rael kamera baziğan kale haza rabbı felemma efele kale leil lem yehdinı rabbı le ekunenne minel kavmid dallın

Duha 7. Seni dalalette bulup da kılavuzluğunu üstlenmedik mi?

Ve vecedeke dallen feheda.

Bu iki ayetteki ortak kelimeler şunlar: Hidayet ve Dalalet. Bunlar birbirinin zıddı olan iki kelime.

İlk ayette özne Hz. İbrahim. İkincisinde ise Hz. Muhammed. (Hepsine Selam Olsun)

Hz. İbrahim’i de Hz. Muhammed’i de Allah DALALETTEN kurtarıyor ve HİDAYETE  eriştiriyor.

Allah ikisinin de elinden tutuyor ve böylece onları DOĞRU YOLA=HANİFLİĞE iletiyor. (En’am Suresi 79 ve 90’de Doğru Yol Haniflik olarak tariflenmiştir)

Hz. İbrahim’i ısrarla öne çıkarmaya çalışan buna mukabil Hz. Muhammed’i bu noktadan hareketle küçümseyen bir grup zavallı insanın ilgisine ve bilgisine sunulur.

Peygamberlerimizin tümünü seviyor ve sayıyoruz. Birinden hareketle diğerini hafife almıyoruz. Hepsine selam olsun.

Not:

1.Gerçek KÖR kimdir? Hz. Muhammed’e bu hakareti yapabilen hanifçi takım mı? Yoksa Allah’ın hidayete ve doğru yola=hanifliğe eriştirdiği bununla birlikte alemlere rahmet olarak gönderdiği ve ahlakını Kur’anda övdüğü sevgili peygamberimiz mi?

2. Dalalette olmak ile Dalalete sapmak arasında ak ile kara arasındaki kadar fark vardır. Şura 52’yi bir de bu açıdan değerlendirin lütfen.