Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

selam

Güzel bir yazı asmışsınız

Ahmet Altanın da bu konuda çok güzel bir yazısı var

Milliyetçilikten İğrenirim

Ahmet Altan

İmaj ve ölüm  

Kalbinden bıçaklanıp can çekişen kardeşine çaresizlikten çıldırmış bir vaziyette suni teneffüs yaptırmaya çalışan gencin kafasına odunla vuran bir "yaratığı" gördüğünüzde, üstündeki milliyet etiketi sizinkiyle aynı diye, ona bir yakınlık hisseder misiniz? Daha doğuştan sahip olduğunuz adalet duygunuz ve insanı insan yapan vicdanınız, böyle bir katil Türk diye, körelir mi? İsyan etmez misiniz? (spot)  
...  

Milliyetçilikten iğrenirim.  

Gerçeği, hakkı, haklılığı bir yana bırakıp bütün olayları, o olaylara karışanların kavimlerine, milliyetlerine göre değerlendirmek, insanı kaçınılmaz olarak ikiyüzlülüğe, sahtekarlığa, yalancılığa sürükler.  
Siz, milyonlarca kavimdaşınızın, yeryüzündeki milyarlarca insandan herhangi biriyle bir sorunu olduğu her seferde, sizin kavminizden gelen adamın haklı olduğuna inanıp bunu kanıtlamaya uğraşacaksınız; sizin ülkenizi yönetenler başka ülkeleri yönetenlerle bir anlaşmazlığa her düştüğünde sizi yönetenlerin haklılığına iman edeceksiniz.  

Sizin kavimdaşlarınız ve yöneticileriniz bir kere bile haksız çıkmayacak, bir kere bile hatalı davranmayacak, bir kere bile yanlışlığı yapan taraf olmayacak.  

Bu mümkün mü?  

Binlerce vakanın herbirinde siz haklı olabilir misiniz?  

Sizin milletinizle sorunu olan herkesin her seferinde hatalı davranmış olması, hatanın bir kerelik bile olsa sizinkilerde bulunmaması akla uyar mı?  

Böyle körükörüne bir inanç ve saplantı insanı budalalaştırmaz da ne yapar?  

Bu budalalılığı savunabilmek için her olayda sığınmak zorunda kalacağınız demagojiler, çarpıtmalar, yalanlar sizi tiksindirmez mi?  

İnsanı insan olarak görmekte zorlanmak, mutlaka her insana, doğduğu yerle, ırkıyla, diniyle ilgili bir etiket yapıştırma ihtiyacı hissetmek, insanları üstlerindeki etiketlere göre değerlendirmek, hatta bir cinayette katil ve kurbanları kavimlerine göre paylaşıp kavimlerine göre tavır almak böyle davrananların insanlığından da bir şeyler eksiltmez mi?  

Taksim Meydanı'nda bir grup psikopatın iki insanı öldürmesinden sonra "bütün Türkler'i katil" ilan eden, "bütün Türkler'in cezalandırılmasını" isteyen, kendi kavminden olanları Türkler'e karşı kışkırtan bir "İngiliz gazetecisi" olmak ister misiniz?  

Ya da, Galatasaray'ın aldığı galibiyeti Taksim Meydanı'ndaki "başarılı cinayetlerin" devamı olarak görüp "Onları sahada da devirdik" diyen bir "Türk gazetecisi" olmayı içinize sindirir misiniz?  

İngiliz ya da Türk olmaları aynı seviyesizliği ve iğrençliği paylaşan gazeteciler arasında bir fark yaratır mı?  

Birinin İngiliz diğerinin Türk olması bu rezilliklerden birini diğerine tercih etmeye zorlayabilir mi bizi?  

Kalbinden bıçaklanıp can çekişen kardeşine çaresizlikten çıldırmış bir vaziyette suni teneffüs yaptırmaya çalışan gencin kafasına odunla vuran bir "yaratığı" gördüğünüzde, üstündeki milliyet etiketi sizinkiyle aynı diye ona bir yakınlık hisseder misiniz?  

Daha doğuştan sahip olduğunuz adalet duygunuz ve insanı insan yapan vicdanınız, böyle bir katil Türk diye körelir mi?  

İsyan etmez misiniz?  

Aynı vahşeti bir İngiliz bir Türk'e yaptığında duyacağınız öfkeyi, katil sizin milliyetinizden olduğunda duymaz mısınız?  

Cinayeti işleyen Türk olduğunda cinayeti lanetlemekten kaçınır mısınız?  
Taksim Meydanı'ndaki cinayeti lanetlerken, aynı cinayetin İngiltere'de İngilizler tarafından işlenmesi için kışkırtma kampanyaları açan İngiliz gazetecisine, İngiliz olduğu için mi yoksa aşağılıkça davrandığı için mi kızarsınız?  

Milliyetçilerin, hangi kavimden olursa olsun aynı çirkinlikle yaralı olduğunu farketmez misiniz?  

Peki, bir cinayet işlendiğinde, bir insanın ölmüş olmasına değil de, öldürenin sizin kavmizinden olmasının kavminizin "imajını" zedeleyeceğine üzülmenizdeki zavallılığa ne dersiniz?  

Katil Türk olmasaydı o çocuğun öldürülmesine üzülmeyecek miydik?  

Kendi toplumunun "tortusu" olan kalabalığa dahil bulunan ve o tortuyla kirlenmiş kişiliğini seyretmeye gittiği futbol maçlarını cehenneme çevirerek kanıtlamaya uğraşan bir İngiliz'in bu kışkırtıcı seviyesizliğinin cezasının ölüm olduğunu kabul mü edecektik katil Türk olmasaydı?  

Kavmimizin "imajı" insanların hayatından daha mı önemli?  

Cinayeti, bu cinayet kendi kavimdaşlarımız tarafından işlendiği zaman suçlayacak cesareti bulamamak, bu cinayete karşı çıkarken "Ben aslında kendi kavimdaşımın cinayetini suçlamıyorum, kendi kavmimin imajını korumaya uğraşıyorum" aczinin arkasına saklanmaya uğraşmak değil mi bu milliyetçiliği besleyen?  

"Böyle psikopat katiller her yerde var, sorun bizim polisimizin görevini iyi yapmaması, gözünün önündeki cinayete seyirci kalması, "suç bizim görevlililerimizde, bunun için üzgünüz, özür dileriz" diyecek açıkyürekliliğe ve cesarete sahip olmayan bir toplumun "imajı" düzgün olsa ne olacak bozuk olsa ne olacak?  

On bin faili meçhul cinayeti, tonlarla eroin kaçakçılığını, devletin içindeki çeteleri, işkenceleri, faşizme yatkın yöneticileri, psikopat canileri kahraman ilan eden resmi anlayışları bağrımızda barındırıp bu gerçekleri "yabancılardan" saklayarak kendimize sahte bir "imaj" yapmaya uğraşmanın altında yatan sahtekar kurnazlığı sahiplenmek bizi milliyetçi yapıyorsa, o milliyetçiliği paylaşır mısınız?  

Siz, sırf Kürt olduğu için Mehmet Uzun'un bütün romanlarını daha geçen gün toplatan bir yönetimin polisinin de katilleri milliyetlerine göre tasnif edeceğini, öldüren Türk öldürülen İngiliz olduğunda sessizce bu cinayeti seyredeceğini anlamıyor musunuz?  

İmajınızda değil, asıl sorunun milliyetçilikle hastalanmış "özünüzde" olduğunu gerçekten görmüyor musunuz?  

Kendi bünyenizdeki bu çirkin yarayı göremiyorsanız, aynı çirkin yarayla lekelenmiş İngiliz, Avusturyalı, Hollandalı, Japon milliyetçilerle benzeşmenin nasıl bir şey olduğunu da mı farkedemiyorsunuz?  

Ben milliyetçilikten iğrenirim.  

Milliyetçilik katillerle kurbanları kavimlerine göre değerlendirmeye götürür insanı.  
Kendi kavminizden olanların her yaptığını haklı göstermeye çalışan bir sahtekarlığın içine düşersiniz sonunda.  
Yalanlar söylersiniz.  
Ölmekten olan kardeşine suni teneffüs yaptıran çocuğun kafasına vuran yaratığın Türk olmasından utanmıyorum ben, o ucuz ve kışkırtıcı başlıkları atan gazetecilerin İngiliz olmasından da bir İngiliz'in utanç duyması gerektiğine inanmıyorum.  
Utanılacaksa, bu tür "insanların" hâlâ varolmasından her milletten insanın birlikte utanması gerekiyor.  
Neredeyse iki yüz yıldır yaşanan milliyetçilik cüzzamının insanların ortak hayatında açtığı irinli yaralar bunlar; Türk olmaktan, Fransız olmaktan, İngiliz olmaktan, Amerikalı olmaktan "insan olma" aşamasına hâlâ geçemediğimizin korkunç işaretleri.  
O yaraları kaşımaktan zevk almak da bizi belki milliyetçi yapıyor ama, insan yapmıyor işte.  
İmajımız ne olursa olsun, altında aynı ölümcül canavar yatıyor.  
Ve, biz hep, canavarı saklayacak parlak bir imaj arayıp, canavar ortaya çıktıkça da, canavarın kurbanları için değil imajımızın bozulmasına üzülüyoruz.  

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

Milliyetçilik mi denir.. Vatanseverlik mi denir.. Namusa ve Mazluma sahip çıkma mı denir... En kolay olanı, konulacak adıdır ki: Yüreğimdekinin..

Atalarımın 5000 yıllık tüm Güzel değerleri, Canım pahasına koruyacağım, Seveceğim... ve bir 5000 yıl sonrasına taşıyacağım Marufumdur.. Değerlerimdir. Vatanıma, namusuma uzatılan ellere, dillere.. gelince.. Ferhat Dedem gibi yükleneceğim mavzeri.. Ayşe Ninem gibi çakacağım alnına.. Hasan Onbaşı gibi keseceğim dilini.. yedi düvelin emperyalistlerinin ve yerli uşaklarının kirli ayakları kadınımı, çocuğumu ve memleketimi kirletemeyecek. kırılacak. ve tertemiz dimdik alnımla Rabbime diyeceğim ki : "Ben İbrahim! Sen Rabbim, Onlar Şeytan ve onları aslında sen öldürdün. Çünkü Tüm güzel değerleri özüme koyan sensin."

Not: Bu arada "Ahmet Altan" ın Hanifliği hayırlı olsun. Çok yakıştı. yanına Orhan Pamuk da yakışırdı. Mustafa Erdoğan'ın Kuruluş Miti olarak adlandırdığı ise benim dedelerimin, ninelerimin bu vatana saldıran düşmanlara karşı fedakar yaşamlarıydı. Elbette bu Onur herkese yakışmaz. Sadece Değerlerini ve Teşekkür etmeyi Bilene yakışır.

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

selamlar.

İnsan insan olduğunu bilıyorsa milliyetçiliğinde ne kadar kötü bir şey olduğunu bilir. İnsanların tümünü Allah aynı sudan yartmıştır. Milliyetçilik demek iblisin yaptığı gibi beni ateşten yarattın onu ise topraktan yarattın demesi gibidır. Eğer böyle bişey olsaydı Allah bunu hoş görürdü hoş gömediğini iblisin durumunda bahsediyor. Ona diyorki konumundan aşağı in demek ki milliyetçilik yapan insanlar Allah katında konumu iyi olduğu halde değerin den düşme ihtımalı var. Milliyetçilik ayrımcılık demektır. Milliyetçiliği savunanlar kendi yakını bile farklı götüşte olsa ona kendi kanından olmadığını anlatmaya çalışıyor Habuki Allah insanların tümünün...

23/12-Andolsun, biz insanı, çamurdan (süzülmüş) bir özden yarattık.

 23/13-Sonra onu az bir su (meni) hâlinde sağlam bir karargâha (ana rahmine) yerleştirdik.

23/14-Sonra bu az suyu “alaka” hâline getirdik. Alakayı da “mudga” yaptık. Bu “mudga”yı da kemiklere dönüştürdük ve bu kemiklere de et giydirdik. Nihayet onu bambaşka bir yaratık olarak ortaya çıkardık. Yaratanların en güzeli olan Allah’ın şânı ne yücedir!

Bu konuda Allah ayrımcılık yapmıyor. Dillerin ve renklerin farklı olması onun delilerinderdir. Biz bundan anlıyoruz ki aklı selim insanlar bunu bilerek irkçılık yapmazlar.

30/22-Göklerin ve yerin yaratılması, dillerinizin ve renklerinizin farklı olması da O’nun (varlığının ve kudretinin) delillerindendir. Şüphesiz bunda bilenler için elbette ibretler vardır.

selam ile,